Nasza dorosłość nie jest przypadkiem. Nie jest konkretną cyfrą, ani statusem.
Jest tożsamością.
Dojrzałą tożsamością.
Nie potrafimy realizować dorosłości bez przeżycia dzieciństwa. Bez przeżycia dzieciństwa, w dorosłość potrafimy się jedynie bawić. Bawimy się w dom, pracę i relacje, nie czując się w to w pełni zaangażowani.
Bo zaangażowanie wymaga obecności.
A ta, nie jest możliwa kiedy jesteśmy utknięci w traumie.
Kiedy jesteśmy utknięci w emocjach 2,5,8 latka…
Od ilu lat ciągniesz te dorosłość zamiast w niej być?
Od ilu lat realizujesz wyobrażenie o sobie, zamiast realizować swoje własne, autentyczne Ja?
Zapraszam do spotkania ze sobą.
Zapraszam tych, którzy gotowi są popatrzeć i dotknąć prawdy o wszystkim co nas, jako dorosłych, tworzy dziś.
Zapraszam do skontaktowania z prawdziwą, tożsamą dorosłością.
Do zobaczenia!
